در سفر به جنوب، کجا را ببینیم؟ - وبلاگ فلش و سلفی

به گزارش وبلاگ فلش و سلفی، پاییز و زمستان که از راه می رسد، ماراتن سفر به جنوب هم آغاز می گردد. پایین نقشه، جاهایی هست که مثلش را در هیج کجای ایران نمی توان دید. مثل جایی که کویر با دریا یکی می گردد یا جایی که از بالایش می گردد به تماشای کشتی ها و قایق های در رفت و آمد نشست. فقط اینکه، ای کاش آنها را همانطور که هستند ترک کنیم تا باز هم از زیبایی شان به وجد بیاییم.

تنگه چاهکوه

در سفر به جنوب اگر بخواهیم حتما گذرمان به قشم هم می خورد. با قطار می توانیم به بندرعباس برویم و از اسکله، سوار قایق هایی شویم که ما را در عرض 40 دقیقه به قشم می رسانند. جاهای دیدنی قشم با فاصله زیادی از هم قرار گرفته اند، بنابراین بهتر است وقت مان را طوری تنظیم کنیم که حتما چند تا از آنها را ببینیم.

مثلا دره چاهکوه از جاهایی ست که باید حتما به آن سر بزنیم. دره چاهکوه بیشتر از این که زیبا باشد، مجذوب نماینده و عجیب است. وارد دره ای می شویم که دیواره هایش تا صد متر بلندند و آسمان را می توانیم به شکل یک باریکه آبی در بالایش ببینیم. تمام صخره ها پر از شیار و حفره ها و خطوط فرسایشی موازی هستند که هر کدام شکل و شمایلی دارند. کف دره هم چاه هایی هست که در قدیم برای جمع کردن آب باران حفر شده اند. چاهکوه، 70 کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد.

بندر لافت

دره تندیس ها و دره ستارگان، از دیگر جاهایی ست که باید در سفر به جنوب ببینیم. ولی اگر خواستیم غروب های زیبای جزیره را ببینیم باید کجا برویم؟ بادگیرهای بلند و کوچه پس کوچه های تنگ و باریک، لنج ها و قایق ها و خانه هایی که در بین درختان سبز گرجهتی و نخلستان های بلند در کنار هم قرار گرفته اند؛ اینها چیزهایی ست که باید در لافت به دیدنی آنها بنشینیم. بندر لافت در شمال غربی قشم قرار گرفته.

هنگام

45 دقیقه که از قشم دور شویم به جزیره هنگام می رسیم. دلفین های جزیره هنگام و سواحلی که بکرند و از بالای صخره هایش می گردد در آب پرید، از جاذبه های سفر به هنگام اند. هنگام، یک بازارچه ساحلی هم دارد که گردشگر ها در کمتر جایی می توانند مثلش را پیدا نمایند. بساط سمبوسه های محلی به راه است و زن ها در غرفه های بازارچه، گردنبند و دستبندهای صدفی و ادویه می فروشند. اگر مسافران بخواهند، به دست و پایشان حنا می زنند و صدای سنج و دمام هم که ساحل را پر نموده، قشنگی همه چیز را چند برابر می نماید.

بندر بریس

در چابهار باید کجا را ببینیم؟ بندری که در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته و تنها بندر اقیانوسی ایران به شمار میرود. چابهار جاذبه های زیادی برای دیدن دارد، از کوه های مریخی تا ساحل لیپار و بندر بریس.

بندر بریس، همانجایی ست که آن را زیاد در عکس ها دیده ایم، با قایق های کوچک و بزرگ و لنج هایی که یا به دریا می فرایند و یا از آن برمی گردند. اینطور معروف است که اگر می خواهیم غروب خورشید را از بالای دیواره های صخره ای دیدن کنیم یا روی خاک نرم و طلایی ساحل محو دیدنی خورشید که حالا دیگر به قرمزی می زند بشویم، یکی از راه هایش رفتن به این بندر است.

روستای درک

در همان سیستان و بلوچستان می رسیم به روستای درک. روستای درک تنها جای ایران است که در آن کویر و دریا به هم می رسند. دیدنی تپه های ماسه ای چشم نواز، ساحل صخره ای، شنی و مرجانی، کوه و جنگل، گله های گوسفند و بز و شتر همه در یک جا، چیزهایی ست که در درک منتظرمان است.

درک در 170 کیلومتری غرب چابهار و در فاصله 10 کیلومتری از روستای زرآباد واقع شده است. این روستا بر سر راه دو بندر مهم جنوب، یعنی بندر چابهار و بندرعباس و در جهت ترانزیتی بندر کنارک و بندر جاسک قرار گرفته است.

سیراف

در 245 کیلومتری بوشهر به بندر سیراف می رسیم. بندر سیراف با عمر 2500 ساله اش، یکی از دیدنی ترین بنادر ایران است. به خاطر قرار گرفتن این بندر بین پارس جنوبی و کنگان و بعلاوه نزدیکی به شیراز، سیراف از جاهایی ست که خیلی ها به آن سفر می نمایند.

در اینجا هم قایق ها و لنج ها و تورهای ماهیگیری، بندر را سرزنده تر و دیدنیی تر نموده اند. مسافران، ماهی و میگو را به سوغات می برند و بساط طبخ میگوپلو و قلیه ماهی و ماهی در رستوران ها به راه است.

کوشک

در سفر به جنوب، دیدن کوشک را هم نباید از دست داد. سد شهید عباس پور، یکی از زیباترین سدهای ایران است و پشت آن جزیره ای قرار گرفته که به سرسبزی شهره است. جزیره کوشک که مثلش را در آب و هوای خشک جنوب کمتر می توان دید، طبیعت بکر و زیبایی دارد؛ با درختان و چمنزارهای پر از گل و گیاه و آبی سد که همه چیز را مثل تابلوی نقاشی درآورده. برای رسیدن به این جزیره باید ابتدا از جاده مسجد سلیمان به سمت سد شهید عباس پور رفت، جهتی که فوق العاده زیباست.

سازه های آبی شوشتر

سازه های آبی شوشتر، معروف ترین جاذبه گردشگری خوزستان است. این سازه های آبی، مجموعه به هم پیوسته ای از پل ها، آبشارها، آسیاب ها، بندها و تونل های بزرگ اند که به طور پیوسته کار می نمایند.

بنای اولیه این سازه از دوران هخامنشیان به جای مانده و هنوز هم بخش هایی از آن فعال است. این مجموعه از آثار باستانی با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر در لیست جهانی یونسکو ثبت شده اند. سازه های آبی در خیابان طالقانی شوشتر قرار گرفته و در شب با وجود چراغ هایی که در محوطه اش روشن می گردد، دیدنیی تر از روز است.

عکس ها: خبرگزاری ایرنا