در طبیعت آتش روشن می کنید؛ این نکات را حتما رعایت کنید - وبلاگ فلش و سلفی

به گزارش وبلاگ فلش و سلفی، درست کردن آتش و استفاده از آن برای گرمابخشی اش و بعلاوه پخت غذا در طبیعت این روزها تفریحی دلنشین است؛ چیزی که در سالیان بسیار دور جزو ضروریات زندگی بود. اما درست کردن آتش در طبیعت چندان هم کار راحتی نیست و به قول معروف قلق و راهکارهای خاص خودش را دارد. از همه مهم تر هم اینکه باید مراقبت باشیم با این اقدام به طبیعت آسیب نزنیم. نباید فراموش کنیم بخش زیادی از آتش سوزی در جنگل ها به علت بی توجهی های مردمی در آتش روشن کردن در جنگل هاست.

قدم اول این است که از ابتدا که قصد رفتن به دل طبیعت و دشت و کوه را می کنید، حواستان باشد آتش زنه مناسبی مثل فندک و کبریت همراهتان باشد. بعد که به طبیعت می رسید وقتش است که برای روشن کردن آتش کارهایی انجام دهید. اولین کار جمع کردن هیزم است. همان چیزی که می تواند تکه های کوچک و خشک شاخه های درختان باشد که البته روی زمین ریخته شده و بلااستفاده است. شاید گفتن اینکه نباید برای درست کردن آتش شاخه های خشک درختان را بشکنیم یا ببریم، کمی کلیشه شده باشد، اما خوب یادآوری اش هم بد نیست!

بعد از جمع آوری شاخه های نازک چوب، نوبت به آنالیز مکان برای برپایی آتش می رسد. اگر به پارک های جنگلی رفته باشید، خیلی محتمل است که بتوانید از منقل هایی که در اطراف تعبیه شده، بهره ببرید. اگر منقل حاضر و آماده پیدا کردید، حواستان باشد خاکسترهایی که احتمالا از آتش های قبلی در آن وجود دارد را کنار بزنید و محل برپایی آتش تازه را خوب در منقل تمیز کنید تا فضای کافی برای برپا کردن آتش را داشته باشید. اگر هم به دل طبیعت سفر نموده اید و منقل آماده ای موجود نبود و خواستید آتش را روی زمین برپا کنید باید اول آنالیز کنید که در شعاع دو تا سه متری جایی که می خواهید آنجا آتش روشن کنید، گیاه و چمنی نباشد که آتش باعث سوختنش گردد. در ادامه برترین کار این است که جهت باد را پیدا کنید، چون با این کار خودتان را از باد زدن آتش خلاص می کنید و باعث می شوید جریان باد خودش آتش را زنده و روشن نگه دارد. زمین هم ترجیحا بهتر است خشک باشد.

سپس یک چاله کوچک در زمین حفر کنید و مواد و هیزم هایی که برای آتش زدن جمع نموده بودید را داخل این حفره بریزید و با کبریت روشنشان کنید. برای بهتر روشن شدن آتش برترین کار یاری گرفتن از برگ های خشکی است که روی زمین ریخته شده. تجمع این برگ های خشک می تواند سوخت خوبی برای آتش باشد. اگر هم از مایعات به اسم آتش زنه استفاده می کنید، باید حواستان را جمع کنید که از فاصله دور مایعات را به داخل آتش نپاشید، چون این کار باعث شعله ور شدن آتش شده و گاه ممکن است تکه های هیزم یا سنگ هایی که ناگهانی داغ شده اند به اطراف پرتاب شده و باعث سوختگی افرادی شوند که در اطراف ایستاده اند. این را به یاد داشته باشید که هرگز از گازوییل به اسم سوخت برای آتش استفاده نکنید.

طرق ایجاد آتش بدون کبریت

اگر جایی قرار گرفتید که کبریت همراهتان نبود یا از روی بدشانسی اصلن یادتان رفته بود کبریت یا فندک را داخل کوله سفرتان بگذارید برای روشن کردن آتش راه های دیگری هم هست. یکی از این راه ها استفاده از عدسی محدب است. در روزهای صاف و آفتابی از این روش می گردد استفاده کرد. از عدسی دوربین دوچشمی، دوربین معمولی، قطب نما و برخی از انواع ساعت ها هم می توان استفاده کرد و با یاری گرفتن از نور خورشید آتش را برپا کرد.

اگرچه روش های قدیمی درست کردن آتش مثل استفاده از سنگ چخماق و تیغه فولادی، کمان و مته، تسمه آتش و اره آتش هم هستند، اما این روش ها بسیار ابتدایی بوده و به تجربه زیادی نیاز دارند.

نکات کاربردی

اگر اهل سفر و گشت وگذار در طبیعت هستید، بهتر است درست کردن آتش را یاد بگیرید و این کار هم جز با تمرین و ممارست به نتیجه نمی رسد. نکته دیگر اینکه سعی کنید همواره کبریت یا فندک را در یک کیسه ضدآب در کوله نگه دارید تا برای سفر آماده باشید. اگر در هوای سرد سفر می کنید بهتر است دور تا دور خود را برای درست کردن آتش آماده کنید تا گرم شوید این به این معنی است که درست کردن چند کوپه آتش کوچک در اطراف بهتر از روشن کردن یک کوپه بزرگ از آتش تنها در یک طرف است. اگر در منطقه ای اتراق می کنید که بدون درخت است و از شاخه های خشک درختان خبری نیست، می گردد از علف ، پشکل خشک حیوانات، پیه حیوانی و در صورت وجود از زغال سنگ استفاده کرد. برای روشن نگه داشتن آتش لازم نیست همه هیزم هایی که جمع نموده اید را به طور ناگهانی به آتش اضافه کنید، بلکه بهتر است هیزم را کم کم به آتش اضافه کنید تا آتش در مدت زمان بیشتری برایتان کارایی داشته باشد.

خاموش کردن آتش

همان طور که برای روشن کردن آتش اصولی را باید بلد بود و رعایت کرد برای خاموش کردن آتش هم باید نکات ظریفی را بدانیم تا طبیعت اطرافمان آسیب نبیند. این که آتش را باید با آب خاموش کرد چیزی است که دیگر همه می دانند، اما لازم نیست یک سطل آب برداریم و با خالی کردن آن روی ذغال و هیزم آتش را خاموش کنیم. برترین راه این است که آب را کم کم و در چندین مرحله روی آتش بپاشیم و با یک وسیله ذغال و هیزم ها را تکان دهیم تا مطمئن شویم آتش آن ها خاموش شده است. وقتی دودها خوابید و آتش از سروصدای معروفش که همان جلز و ولز است افتاد، دیگر می توان مطمئن بود که آتش به طور کامل خاموش شده و خطری برای افراد و طبیعت ندارد. برای اطمینان بیشتر می توانید دستتان را روی خاکسترهای به جای مانده بگیرید که در این صورت اگر حرارتی احساس نکردید، معلوم است که آتش به طور کامل خاموش شده است.

نباید فراموش کنیم بخش زیادی از آتش سوزی در جنگل ها به علت بی توجهی های مردمی در آتش روشن کردن در جنگل هاست.منبع: ایرنا زندگی