بیماری سرطان استخوان چیست و علائم آن چه می باشد؟ - وبلاگ فلش و سلفی

به گزارش وبلاگ فلش و سلفی، استئوکندروم تومورهای خوش خیم شایع تر از موارد بدخیم هستند. به گفته آموزشگاه آمریکایی جراحان ارتوپدی (AAOS)، شایع ترین نوع تومور استخوان خوش خیم، .

انواع تومورهای خوش خیم استخوان

استئوکندروم

تومورهای خوش خیم شایع تر از موارد بدخیم هستند. به گفته آموزشگاه آمریکایی جراحان ارتوپدی (AAOS)، شایع ترین نوع تومور استخوان خوش خیم، استئوکندروم است. این نوع بین 35 تا 40 درصد از تمام تومورهای خوش خیم استخوان را در بر می گیرد. استئوکندروم ها در جوانان و نوجوانان ایجاد می شود.

این تومورها در نزدیکی انتهای فعال و در حال رشد استخوان های بلند مانند استخوان بازو یا پا تشکیل می شوند.

به طور خاص، این تومورها تمایل دارند تا انتهای پایینی استخوان ران (فمور)، انتهای فوقانی استخوان ساق پا (درشت نی) و انتهای فوقانی استخوان بالای بازو (هومروس) را تحت تأثیر قرار دهند.

این تومورها از استخوان و غضروف ساخته شده اند. استئوکندروم ها به اسم یک اختلال رشد شناخته شده اند. استئوکندروم در بدن یک کودک ممکن است به صورت تک یا چند تایی ایجاد شود.

Unidirectional fibroma nonossifying (فیبروم غیر استخوانی ساده)

Unidirectional fibroma nonossifying یک کیست ساده استخوان است. این کیست تنها کیست واقعی استخوان است. این نوع کیست معمولاً در پاها یافت می شود و اغلب در بچه ها و نوجوانان اتفاق می افتد.

تومورهای سلول ژانت

تومورهای سلول ژانت به سرعت رشد می نمایند. این تومورها در بزرگسالان رخ می دهند. آن ها در انتهای قسمت گرد استخوان یافت می شوند، نه در صفحه رشد استخوان. این تومورها بسیار نادر هستند.

انکندروم

انکندروم، یک کیست غضروفی است که در داخل مغز استخوان رشد می نماید. این نوع تومور در بچه ها شروع به فعالیت می نماید و تا بزرگسالی ادامه می یابد. آن ها بخشی از سندرم هایی به نام سندرم اولیر و مافوچی هستند. انکندروم ها در دست و پا و بعلاوه استخوان های بلند بازو و ران رخ می دهند.

دیسپلازی فیبری

دیسپلازی فیبری جهشی ژنی است که باعث می شود استخوان ها فیبری یا رشته مانند شوند و نسبت به شکستگی آسیب پذیر شوند.

کیست آنوریسم استخوان

کیست آنوریسم استخوان، یک اختلال در عروق خونی است که از مغز استخوان شروع می شود. این کیست می تواند به سرعت رشد کند و به طور خاصی مخرب باشد، زیرا بر روی صفحات رشد استخوان تأثیر می گذارد.

انواع تومورهای بدخیم استخوان

بعلاوه انواع مختلفی از سرطان وجود دارند که تومورهای بدخیم فراوری می نمایند. سرطان استخوان اولیه به این معنا است که سرطان ابتدا در استخوان ها ایجاد شده است. با توجه به گزارش موسسه ملی سرطان (NCI)، سرطان اولیه استخوان، کمتر از 1 درصد از انواع سرطان را شامل می شود.

سه نوع از شایع ترین سرطان اولیه استخوانی، استئوسارکوم، خانواده تومورهای سارکوما یوینگ و کندروسارکوم هستند.

استئوسارکوم

استیوسارکوم، که بیشتر در بچه ها و نوجوانان اتفاق می افتد، دومین نوع شایع سرطان استخوان است. این نوع سرطان معمولاً در اطراف ران، شانه یا زانو ایجاد می شود. این تومور به سرعت رشد می نماید و تمایل به توسعه به سایر قسمت های بدن دارد.

شایع ترین محل ها برای توسعه این تومور، مناطقی هستند که استخوان ها به طور فعال رشد می نمایند (صفحات رشد)، انتهای پایینی استخوان ران و انتهای بالای استخوان ساق پا. استئوسارکوم گاهی اوقات به اسم استیوژنیک سارکوم شناخته می شود.

خانواده سارکوما یویینگ (ESFTs)

خانواده تومورهای سارکوم یویینگ (ESFTs) نوجوانان و جوانان را هدف قرار می دهند، اما این تومورها گاهی اوقات می توانند بچه ها در سن 5 سالگی را تحت تأثیر قرار دهد. این نوع سرطان استخوان معمولاً در پاها (استخوان های بلند)، لگن، ستون فقرات، دنده ها، بالای بازوها و جمجمه ظاهر می شود.

این نوع سرطان در حفره های استخوان هایی که مغز استخوان فراوری می شود (حفره های مدولار) شروع می شود. علاوه بر رشد در استخوان، ESFT ها بعلاوه می توانند در بافت های نرم مانند چربی، عضلات و عروق خونی رشد نمایند. طبق گزارش NCI، بچه ها آفریقایی-آمریکایی به ندرت به ESFT مبتلا می شوند. مردان بیشتر از زنان در معرض این بیماری قرار دارند. ESFT ها به سرعت رشد و توسعه می یابند.

کندروسارکوم

در افراد میانسال و مسن بیشتر از سایر گروه های سنی احتمال رشد کندروسارکوم وجود دارد.

این نوع سرطان استخوان معمولاً در باسن، شانه ها و لگن ایجاد می شود.

سرطان ثانویه استخوان

اصطلاح سرطان ثانویه استخوان به معنای آن است که سرطان در جایی دیگر در بدن شروع شده است و سپس به استخوان پیشرفته است. این تومورها معمولاً بر روی افراد مسن تأثیر می گذارند. انواع سرطان های زیر به احتمال زیاد به استخوان ها توسعه می یابند:

کلیه

پستان

پروستات

ریه (به ویژه استئوسارکوم)

غده تیروئید

مولتیپل میلوما

شایع ترین نوع سرطان ثانویه استخوان، مولتیپل میلوما می باشد. این سرطان استخوان به صورت تومورها در مغز استخوان بروز پیدا می نماید. مولتیپل میلوما اغلب بر افراد مسن تأثیر می گذارد.

علل تومورهای استخوانی چیست؟

علل تومورهای استخوانی شناخته شده نیستند. چند علت احتمالی عبارتند از: ژنتیک، پرتو درمانی و آسیب به استخوانها. استئوسارکوما با درمان با اشعه (به ویژه میزان بالای اشعه) و سایر داروهای ضد سرطان به ویژه در بچه ها، مرتبط است. با این حال، یک علت مستقیم برای این بیماری معین نشده است.

تومورها اغلب زمانی اتفاق می افتند که بخش هایی از بدن به سرعت رشد می نمایند. در افرادی که شکستگی های استخوان داشته اند که با ایمپلنت های فلزی بازسازی شده اند هم احتمال زیادی برای ایجاد استئوسارکوما وجود دارد.

تشخیص علائم بالقوه تومورهای استخوانی

درد خفیف در استخوان های آسیب دیده، شایع ترین علامت سرطان استخوان است. این درد به صورت گاه به گاه شروع می شود و سپس شدید و ثابت می شود. درد می تواند به قدری شدید باشد که فرد از خواب شب بیدار شود.

گاهی اوقات، هنگامی که افراد یک تومور ناشناخته استخوانی دارند، حتی آسیب جزئی باعث تخریب استخوانی می شود که قبلاً ضعیف شده است و منجر به درد شدید می شود. این امر به اسم شکستگی پاتولوژیک شناخته می شود. گاهی اوقات تورم در محل تومور وجود دارد.

و یا ممکن است دچار درد نشوید، اما در برخی قسمت های بدن متوجه یک توده تازه بافتی شوید. تومورها بعلاوه می توانند عرق شبانه، تب و یا هر دو را ایجاد نمایند.

افراد مبتلا به تومورهای خوش خیم ممکن است علائمی نداشته باشند. ممکن است تومور تا ظاهر شدن در اسکن تصویری به علت انجام سایر آزمایش های پزشکی تشخیص داده نشود.

تومور خوش خیم مانند تومورهای استئوکندروم ممکن است تا زمانی که با عملکرد و حرکت روزمره تداخل ایجاد نکند، به درمان احتیاج نداشته باشد.

تشخیص تومور استخوان

شکستگی ها، عفونت ها و سایر شرایط ممکن است به تومورها شباهت داشته باشند. برای اطمینان از ابتلا به تومور استخوان، پزشک ممکن است انواع آزمایشات را تجویز کند.

ابتدا، پزشک شما یک معاینه فیزیکی را با تمرکز بر روی محل مشکوک به تومور انجام می دهد.

سپس حساسیت در استخوان را آنالیز و محدوده حرکت شما را تست می نماید. پزشک در خصوص سابقه پزشکی خانوادگی شما هم سوالاتی خواهد پرسید.

آزمایش خون و ادرار

پزشک شما ممکن است آزمایشاتی از جمله نمونه های خون یا ادرار را انجام دهد. آزمایشگاه این مایعات را برای تشخیص پروتئین های مختلفی که ممکن است وجود یک تومور یا سایر مسائل پزشکی را معین نمایند، تجزیه و تحلیل می نماید.

آزمایش فسفاتاز قلیایی یکی از ابزارهای رایجی است که پزشک برای تشخیص تومورهای استخوانی استفاده می نماید. زمانی که بافت استخوانی شما به خصوص در تشکیل سلول ها فعال است، مقادیر زیادی از این آنزیم در خون شما نشان داده می شود. این امر ممکن است به این علت هم باشد که استخوانی در حال رشد است، مثلاً در جوانان، یا می تواند به معنای این امر باشد که تومور در حال فراوری بافت استخوانی غیرطبیعی است. این آزمون در افرادی که رشد آن ها متوقف شده است، قابل اعتمادتر است.

آزمایشات تصویربرداری

پزشک شما احتمالاً برای مشخص میزان و مکان دقیق تومور، اشعه ایکس تجویز می نماید.

بسته به نتایج اشعه ایکس، سایر آزمایشات تصویربرداری ممکن است لازم باشند از قبیل:

سی تی اسکن مجموعه ای از تصاویر اشعه X دقیق داخل بدن شما است که از چندین زاویه گرفته شده است.

اسکن MRI از آهن ربا و امواج رادیویی برای ارائه تصاویر دقیق از منطقه مورد نظر استفاده می نماید.

در یک توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) اسکن، پزشک شما میزان کمی گلوکز رادیواکتیو را در ورید تزریق می نماید. از آنجایی که سلولهای سرطانی نسبت به سلول های معمول از گلوکز بیشتری استفاده می نمایند، این امر به پزشک بسیار یاری می نماید تا محل تومور را پیدا کند.

آرتریوگرام (آنژیو گرافی) تصویر اشعه ایکس از شریان ها و رگ ها است.

اسکن استخوان هم ممکن است مورد احتیاج باشد.

بیوپسی ها

پزشک ممکن است بخواهد بیوپسی انجام دهد. در این آزمون، نمونه ای از بافتی که تومور شما را تشکیل می دهد، برداشته خواهد شد. نمونه در آزمایشگاه زیر میکروسکوپ آنالیز می شود. انواع اصلی بیوپسی، بیوپسی سوزنی و بیوپسی اینسیژنال هستند.

بیوپسی سوزنی ممکن است در مطب پزشک یا به وسیله رادیولوژیست همراه با یکی از آزمایشات تصویربرداری که قبلاً ذکر شد، انجام شود. در هر صورت، بی حسی موضعی برای جلوگیری از درد وجود دارد.

پزشک شما سوزنی را در استخوان قرار می دهد، با استفاده از آن کمی از بافت تومور را برمی دارد. اگر رادیولوژیست بیوپسی سوزنی انجام دهد، از تصویر اشعه ایکس، MRI یا سی تی اسکن برای پیدا کردن تومور و مشخص محل ورود سوزن استفاده می نماید.

بیوپسی اینسیژنال، که به نام بیوپسی باز هم شناخته می شود، در اتاق عمل تحت بیهوشی انجام می شود بنابراین شما در طول این فرایند خواب هستید. پزشک شما برشی ایجاد می نماید و بافت را به وسیله برش بر می دارد.

تکمیل بیوپسی استخوان برای تشخیص قطعی بیماری ضروری است.

تومورهای خوش خیم چگونه درمان می شوند؟

اگر تومور خوش خیم باشد، ممکن است احتیاج به عمل داشته باشد یا نداشته باشد. گاهی اوقات پزشکان تومورهای خوش خیم را فقط برای آنالیز بروز تغییر در آن ها در طول زمان رصد می نمایند. این امر احتیاج به بازنگری دوره ای و پیگیری اشعه ایکس دارد.

تومورهای استخوان می توانند رشد نمایند، ثابت باقی بمانند یا در نهایت ناپدید شوند. در بچه ها احتمال بیشتری وجود دارد که تومورهای استخوانی آنها در حین بالغ شدن، ناپدید شوند.

با این حال، پزشک ممکن است بخواهد تومور خوش خیم را جراحی کند. تومورهای خوش خیم می توانند

گاهی اوقات توسعه پیدا نمایند و به تومورهای بدخیم تبدیل شوند. تومورهای استخوان بعلاوه می توانند باعث شکستگی شوند.

تومورهای بدخیم استخوان چگونه درمان می شوند؟

اگر تومور شما بدخیم است، به دقت با تیمی از پزشکان برای درمان آن کار می کنید. با اینکه تومورهای بدخیم علت نگرانی هستند، منظره برای افراد مبتلا به این بیماری، همانطور که درمان ها پیشرفته و عیب یابی شده اند، بهبود می یابد.

درمان شما بستگی به نوع سرطان استخوان و توسعه یا عدم توسعه آن دارد. اگر سلول های سرطانی شما به تومور و ناحیه اطراف آن محدود می شوند، این امر سرطان موضعی نامیده می شود. در مرحله متاستاز، سلول های سرطانی قبلاً به سایر قسمتهای بدن پیشرفته اند. این امر باعث می شود درمان سرطان سخت شود.

جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی، استراتژی های اصلی برای درمان سرطان هستند.

عمل جراحی

سرطان استخوان معمولاً با جراحی درمان می شود. در عمل، تمام تومور برداشته می شود. جراح به دقت، اطراف تومور را آنالیز می نماید تا مطمئن شود پس از جراحی هیچ سلول سرطانی باقی نماند.

اگر سرطان استخوان در دست یا پا باشد، جراح ممکن است از آنچه که به اسم جراحی نجات عضو شناخته می شود، استفاده کند. این امر بدان معنا است که در حالی که سلول های سرطانی برداشته می شوند، تاندون ها، عضلات، عروق خونی و اعصاب تخریب می شوند. جراح شما استخوان سرطانی را با یک ایمپلنت فلزی جایگزین می نماید.

پیشرفت های شیمی درمانی به طور قابل ملاحظه ای باعث پیشرفت درمان و شانس زنده ماندن شده اند. داروهای تازه به طور مداوم معرفی میشوند.

تکنیک های جراحی هم تا حد زیادی بهبود یافته اند. پزشکان به احتمال خیلی زیاد می توانند اندام شما را حفظ نمایند. با این وجود، ممکن است به جراحی ترمیمی احتیاج داشته باشید تا عملنمودهای اندام تا جایی که امکان پذیر است، حفظ شوند.

پرتو درمانی

پرتو درمانی اغلب در ارتباط با جراحی استفاده می شود. از اشعه ایکس با دوز بالا برای کوچک کردن تومورها قبل از عمل و کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی بعلاوه می تواند درد و احتمال شکستگی استخوان را کاهش دهد.

شیمی درمانی

اگر پزشک شما فکر می نماید که محتمل است سلول های سرطانی توسعه پیدا نمایند یا قبلاً توسعه پیدا نموده اند، ممکن است توصیه به انجام شیمی درمانی کند. این درمان از داروهای ضد سرطانی برای کشتن سلول های سرطانی رو به رشد استفاده می نماید.

عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از:

حالت تهوع

تحریک پذیری

ریزش مو

خستگی شدید

کرایو جراحی (جراحی با سرما)

کرایو جراحی یکی دیگر از درمان های ممکن است. این درمان شامل کشتن سلول های سرطانی با انجماد آنها به وسیله نیتروژن مایع است. لوله توخالی به تومور وارد می شود و نیتروژن مایع یا گاز آرگون به داخل تزریق می شود. در برخی موارد، سرما درمانی می تواند به جای عمل جراحی معمول برای درمان تومورهای استخوانی استفاده شود.

بازیابی از درمان تومور استخوان

پزشک از شما می خواهد که در هنگام بهبودی با او در تماس باشید. پیگیری اشعه ایکس و آزمایش خون ضروری است تا اطمینان حاصل شود که کل تومور از بین رفته و برنمی شود.

ممکن است لازم باشد هر چند ماه یکبار آزمایشات را مجدداً انجام دهید.

سرعت بهبودی شما بستگی به نوع تومور استخوانی که داشتید، میزان بزرگی آن و محلی که تومور قرار گرفته است، دارد.

بسیاری از افراد گروه های حمایت از سرطان را در این زمینه مفید می دانند. اگر تومور استخوان شما بدخیم است، از پزشک خود در خصوص منابع و یا گروه هایی مانند انجمن سرطان آمریکا (ACS) پرس و جو کنید.

منبع: سایت راستینه

منبع: راسخون