دهقانی: به دنبال پاداش مدال پاراآسیایی برای تأمین مخارج زندگی ام هستم - وبلاگ فلش و سلفی

به گزارش وبلاگ فلش و سلفی، ملی پوش هرمزگانی تیم دوومیدانی معلولین و جانبازان ایران در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا گفت: برای کسب مدال طلا به مسابقات پاراآسیایی جاکارتا می روم تا با پاداش آن مخارج زندگی ام را تأمین کنم.

حسن دهقانی در گفت وگو با وبلاگ فلش و سلفی، با بیان اینکه متولد اول مهرماه 1366 در روستای بازیاری از توابع شهرستان میناب استان هرمزگان هستم، اظهار کرد: 18 سال است زیر نظر آقای روشن قیاس تمرین می کنم در حال حاضر نیز در اردوی تیم ملی برای مسابقات پاراآسیایی جاکارتا هستم.

وی در تشریح مدال ها و افتخاراتی که کسب نموده است، اضافه نمود: در مسابقات دنیای داخل سالن سوئد مقام سوم دنیا، در مسابقات آسیا و اقیانوسیه تونس نایب قهرمان، در مسابقات دنیای ایتالیا مقام چهارم را به دست آوردم و در مسابقات دنیای جمهوری چک رکورد پرتاب نیزه را با مسافت 49 متر و 40 سانتی متر زدم و موفق به کسب مدال طلا گردیده و در پرتاب دیسک نیز مقام سوم را به دست آوردم، در بازی های آسیایی کره اولین هرمزگانی بودم که توانستم مدال نقره بازی های آسیایی را کسب کنم، در مسابقات دنیای تایلند نیز توانستم مدال نقره و برنز را در پرتاب وزنه به دست آورم.

ملی پوش هرمزگانی تیم دوومیدانی معلولین و جانبازان ایران در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا با اشاره به اینکه امیدوارم بتوانم مدال خوش رنگی برای استان هرمزگان و روستای بازیاری کسب کنم، توضیح داد: دهم مهرماه برای مسابقات اعزام می شویم، 14 مهر افتتاحیه بازی هاست و من در 15 مهر مسابقه دارم.

برای کسب مدال طلا به مسابقات پاراآسیایی جاکارتا می روم

دهقانی با بیان اینکه برای کسب مدال طلا به مسابقات پاراآسیایی جاکارتا می روم تا با پاداش آن مخارج زندگی ام را تأمین کنم، مطرح کرد: در مسابقات آسیایی به علت تک رشته بودن تنها در یک رشته می توانم شرکت کنم درحالی که در مسابقات دنیای در رشته پرتاب دیسک و نیزه نیز شرکت می کردم، به همین ترتیب در این مسابقات در رشته پرتاب وزنه شرکت می کنم.

از مسئولین انتظار دارم وعده سر خرمن ندهند

وی با اشاره به اینکه از مسئولین انتظار دارم پای قول هایی که می دهند بایستند و وعده سر خرمن ندهند، گفت: من تمام زندگی و درآمدم از ورزش است و اگر حمایتی نباشد درآمد دیگری ندارم.

هنوز بابت زمین پس گرفته گردیده بدهکارم

ملی پوش هرمزگانی تیم دوومیدانی معلولین و جانبازان کشورمان در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا با بیان اینکه در مسابقات 4 سال پیش قول های بسیار زیادی به من دادند، ابراز کرد: زمینی به من دادند که دوباره آن را پس گرفتند و بنده درحالی که زمین را فروخته بودم تا بخشی از هزینه هایم را تأمین کنم مجبور شدم پول آن را به خریدار بازگردانم، از 17 میلیونی که پرداخت کردم 10 میلیون تومانش را دادند، در این زمینه یک چک 5 میلیونی مدیرکل ورزش و جوانان هرمزگان و یک چک دومیلیونی شهردار سابق میناب دادند، مدیر ورزش و جوانان میناب که قرار بود 7 میلیون تومان پرداخت کند هم زیر قولش زد، قرار بود در آخر هفته دولت امسال این مبلغ را پرداخت کند که بازهم بدقولی کرد.

هیچ کس سراغی از من نمی گیرد و حمایتی نمی نماید

دهقانی با اشاره به اینکه تاکنون هیچ کدام از مسئولین برای مسابقات آسیا بدرقه ای ننموده اند و در حال حاضر هزینه اعزامم را دبیر هیئت جانبازان و معلولین استان تقبل نموده است، بیان نمود: برای مسابقات دنیای تایلند که رفتم نه استاندار نه فرماندار میناب نه مدیر ورزش و جوانان میناب هیچ کدام از من استقبال نکردند، برای اعزامم به مسابقات جاکارتا نیز هیچ کدام از مسئولین جز رئیس و دبیر هیئت جانبازان و معلولین استان و مربی ام هیچ کس سراغی از من نمی گیرد و حمایتی نمی نماید.

وی با بیان اینکه برای تمرین هایم مجبورم پنج روز در هفته 120 کیلومتر از میناب به بندرعباس بیایم، هزینه رفت و آمدهایم را دبیر هیئت تقبل نموده و بدون حمایت این افراد اصلاً نمی توانستم ورزش را به صورت حرفه ای ادامه دهم، اظهار کرد: هر ورزشکاری کوشش می نماید مدالی بگیرد تا علاوه بر افتخار از این طریق درآمدی هم کسب کند، اما با این شرایط حتی انگیزه ای نمی ماند که برای کسب مدال کوشش کنم.

ملی پوش هرمزگانی تیم دوومیدانی معلولین و جانبازان کشورمان در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا با اشاره به اینکه امیدوارم مسئولین هم پای کار بیایند و حمایتم نمایند، افزود: بنده تنها مردی هستم که از استان هرمزگان برای مسابقات آسیایی انتخاب گردیده ام و از خانم ها نیز تنها فرزانه حیدری برای این مسابقات انتخاب گردیده است، آیا مسئولین از دو نفر هم نمی توانند حمایت نمایند؟

از استاندار می خواهم حمایتی کند تا جلوی خانواده خود شرمسار نشوم

دهقانی با بیان اینکه از استاندار می خواهم حمایتی کند تا جلوی خانواده خود شرمسار نشوم، مطرح کرد: 25 روز دور از خانواده ام هستم و باید بتوانم خانواده ام را در مدتی که نیستم تأمین کنم تا بتوانم آرامش داشته باشم و در حین تمرین ها و مسابقات دغدغه خانواده ام را نداشته باشم؛ مسئولین نباید تنها به فکر میز و جایگاه های خود باشند و باید کمی هم به فکر ما ورزشکاران باشند.

گفت و گو از لیدا رضائی، خبرنگار وبلاگ فلش و سلفی